നിന്റെ വാക്കുകള്‍ എന്നെ വേട്ടയാടുന്നു...
ഹൃദയഭിത്തികളില്‍ തലതല്ലുന്ന പ്രണയത്തിനു മരണമില്ലെന്നും, അത് നിന്റെ കിടക്കപ്പായയില്‍ വട്ടംകറങ്ങുന്നെന്നും അതിരുകള്‍ ഭേദിച്ചത് ദിക്കറിയാതെ ഒഴുകുന്നെന്നും നീ പറഞ്ഞപ്പോള്‍... സത്യമായിട്ടും വീണ്ടും എന്തൊക്കയോ തികട്ടി വരുന്നു...
നമുക്ക്‌ ഉറങ്ങാതിരിക്കാന്‍... നിദ്രാവിഹീനരായി രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയെ കാതോര്ത്തി്രിക്കാന്‍ അത്ര വലിയ കാരണങ്ങളൊന്നും വേണ്ട. ലോലമാണ് നമ്മുടെ മനസ്സ്‌ അത്രമേല്‍ സ്നിഗ്ദവും... കാരണം, കാണുന്നവയിലെല്ലാം സൗന്ദര്യം ദര്ശി്ക്കുന്നവരാണ് ഉള്ളില്‍ കലയുള്ളവര്‍... അവരാണ് പ്രണയികള്‍...
നമ്മള്‍ എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു...!!
നിന്റെ പ്രണയത്തിനു മുന്പികല്‍ എനിക്കും എന്റെ പ്രണയത്തിനു മുന്പില്‍ നിനക്കും തോല്ക്കാന്‍ മനസ്സുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒടുവില്‍ നമ്മളിരുവരും തോല്ക്കുകയും പ്രണയം ജയിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരിക്കലും പ്രണയം പരാജയപ്പെടുകയില്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു ഞാന്‍. തോല്ക്കുന്നത് നമ്മളാണ്... വരും വരായ്കകളുടെ വാറോലകളില്‍ മനസ്സോടിച്ച് നമ്മള്‍ സ്വയം നശിപ്പിക്കുന്നു... പ്രണയത്തെ നിഷ്ക്രിയമാക്കുന്നു... എന്നാലും ചിലരുണ്ട് പ്രപഞ്ചം തന്നെ പ്രണയിക്കാനുള്ളതാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര്‍. അവര്‍ ഓരോ അണുനിമിഷത്തിലും പ്രേമിച്ച് കൊണ്ടേയിരിക്കും... പ്രണയത്തിന്റെ ആഴത്തില്‍ അവര്‍ ആത്മാവിനെ ശുദ്ധീകരിക്കും... വീണ്ടും വീണ്ടും അവര്‍ പരസ്പരം മിണ്ടണമെന്നും കാണണമെന്നും ആഗ്രഹിക്കും... അവരുടെ വാക്കുകള്‍ കവിതകളായിരിക്കും കാഴ്ചകള്‍ നിറങ്ങളായിരിക്കും... അവര്ക്കിടയില്‍ അവര്‍ അവര്‍ മാത്രമായിരിക്കും...
ഒരിക്കലും കണ്ടെത്തുകയില്ലെന്നും ഒത്തുചേരുകയില്ലെന്നുമുള്ള ഉറപ്പില്‍ നിന്നെ തിരയാനുള്ള ഉത്സാഹത്തിനാല്‍ ചടുലമായിരിക്കുന്നു എന്റെ കാല്‍ വെപ്പുകള്‍...
നിന്റെ നീല നിറത്തിനു ആകാശത്തിന്റെ വിശാലത നല്കുകക
അതിലെ നീലനിലാവാകാന്‍ എന്നെ അനുവദിക്കുക
നിന്റെ നീല നിറത്തിന് കടലിന്റെ ആഴവും
വെള്ളത്തിന്റെ ജീവനും നല്കു്ക
പ്രണയത്തിന്റെ നിറം നീലയായതിനാലാകാം
നിന്റെ ഞരമ്പുകള്ക്ക് നീല നിറം.
ഇന്നുമുതലെനിക്ക് നീല ഒരു നിറത്തിന്റെ പേരല്ല...
നീല ഒരു നിറത്തിന്റെ പേരല്ല...
ഹൃദയഭിത്തികളില്‍ തലതല്ലുന്ന പ്രണയത്തിനു മരണമില്ലെന്നും, അത് നിന്റെ കിടക്കപ്പായയില്‍ വട്ടംകറങ്ങുന്നെന്നും അതിരുകള്‍ ഭേദിച്ചത് ദിക്കറിയാതെ ഒഴുകുന്നെന്നും നീ പറഞ്ഞപ്പോള്‍... സത്യമായിട്ടും വീണ്ടും എന്തൊക്കയോ തികട്ടി വരുന്നു...
നമുക്ക്‌ ഉറങ്ങാതിരിക്കാന്‍... നിദ്രാവിഹീനരായി രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയെ കാതോര്ത്തി്രിക്കാന്‍ അത്ര വലിയ കാരണങ്ങളൊന്നും വേണ്ട. ലോലമാണ് നമ്മുടെ മനസ്സ്‌ അത്രമേല്‍ സ്നിഗ്ദവും... കാരണം, കാണുന്നവയിലെല്ലാം സൗന്ദര്യം ദര്ശി്ക്കുന്നവരാണ് ഉള്ളില്‍ കലയുള്ളവര്‍... അവരാണ് പ്രണയികള്‍...
നമ്മള്‍ എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു...!!
നിന്റെ പ്രണയത്തിനു മുന്പികല്‍ എനിക്കും എന്റെ പ്രണയത്തിനു മുന്പില്‍ നിനക്കും തോല്ക്കാന്‍ മനസ്സുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒടുവില്‍ നമ്മളിരുവരും തോല്ക്കുകയും പ്രണയം ജയിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരിക്കലും പ്രണയം പരാജയപ്പെടുകയില്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു ഞാന്‍. തോല്ക്കുന്നത് നമ്മളാണ്... വരും വരായ്കകളുടെ വാറോലകളില്‍ മനസ്സോടിച്ച് നമ്മള്‍ സ്വയം നശിപ്പിക്കുന്നു... പ്രണയത്തെ നിഷ്ക്രിയമാക്കുന്നു... എന്നാലും ചിലരുണ്ട് പ്രപഞ്ചം തന്നെ പ്രണയിക്കാനുള്ളതാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവര്‍. അവര്‍ ഓരോ അണുനിമിഷത്തിലും പ്രേമിച്ച് കൊണ്ടേയിരിക്കും... പ്രണയത്തിന്റെ ആഴത്തില്‍ അവര്‍ ആത്മാവിനെ ശുദ്ധീകരിക്കും... വീണ്ടും വീണ്ടും അവര്‍ പരസ്പരം മിണ്ടണമെന്നും കാണണമെന്നും ആഗ്രഹിക്കും... അവരുടെ വാക്കുകള്‍ കവിതകളായിരിക്കും കാഴ്ചകള്‍ നിറങ്ങളായിരിക്കും... അവര്ക്കിടയില്‍ അവര്‍ അവര്‍ മാത്രമായിരിക്കും...
ഒരിക്കലും കണ്ടെത്തുകയില്ലെന്നും ഒത്തുചേരുകയില്ലെന്നുമുള്ള ഉറപ്പില്‍ നിന്നെ തിരയാനുള്ള ഉത്സാഹത്തിനാല്‍ ചടുലമായിരിക്കുന്നു എന്റെ കാല്‍ വെപ്പുകള്‍...
നിന്റെ നീല നിറത്തിനു ആകാശത്തിന്റെ വിശാലത നല്കുകക
അതിലെ നീലനിലാവാകാന്‍ എന്നെ അനുവദിക്കുക
നിന്റെ നീല നിറത്തിന് കടലിന്റെ ആഴവും
വെള്ളത്തിന്റെ ജീവനും നല്കു്ക
പ്രണയത്തിന്റെ നിറം നീലയായതിനാലാകാം
നിന്റെ ഞരമ്പുകള്ക്ക് നീല നിറം.
ഇന്നുമുതലെനിക്ക് നീല ഒരു നിറത്തിന്റെ പേരല്ല...
നീല ഒരു നിറത്തിന്റെ പേരല്ല...
